Od 1989 r. dokonały się w Polsce niezmiernie doniosłe zmiany i rok ten stanowi centralny punkt naszej najnowszej historii. Przyniosły one dzisiaj – przed referendum konstytucyjnym i wyborami parlamentarnymi – rozbicie polityczne społeczeństwa polskiego. Wizja suwerenności RP i przebudowa jej gospodarki deklarowana i realizowana przez postkomunistyczne formacje (SDRP, PSL, UP, liberalną część UW i ich przybudówki) jest przez prawą stronę polskiej sceny politycznej oceniana negatywnie. Dotyczy to również projektu ustawy zasadniczej, wspólnego tworu cztero-układowego, swoistego „okrągłego stołu konstytucyjnego", zaoferowanego społeczeństwu polskiemu przy pełnej aktywności ideowo-translokacyjnej obecnego prezydenta RP. Ustawa zasadnicza III RP roku 2000 – jako zbiór praw i obowiazków jej obywateli – winna być fundamentem, na którym zbudowane jest niepodległe, demokratyczne państwo, czerpiące najlepsze wzory ze swojej 1000-letniej chrześcijańskiej kultury i tradycji. Wszystkie inne prawa ustanowione przez parlament i rząd muszą być z nim zgodne, gdyż określa ona podstawy ustroju państwa, wyznacza obowiązki władzy ustawodawczej, wykonawczej i sądowniczej oraz ustala relacje między nimi. Przyjęte prawa i obowiązki nie powinny stwarzać żadnych kolizji między skutecznością działalności organów władzy a ochroną praw przysługujących obywatelom polskim. Ważnym przesłaniem tej Konstytucji powinna być funkcja integracyjna, określająca – oparte na chrześcijańskim systemie wartości – podstawę ładu społecznego państwa, w którym przytłaczająca większość obywateli jest wierząca i należy do Kościoła rzymskokatolickiego od samego zarania swojej państwowości, przy poszanowaniu praw innych wspólnot religijnych oraz osób niewierzących. W Konstytucji roku 2000 powinna się znaleźć preambuła z formułą Invocatio Dei oraz odniesienie się Narodu Polskiego do tradycji I i II Rzeczpospolitej z jej ciągłością prawno-polityczną, do jej legalnych Władz na Uchodźstwie, do Polskiego Państwa Podziemnego – z odcięciem się od komunistycznej PRL.
Prawa stanowione i zapisane w tej Konstytucji muszą mieć swoje źródło w prawie naturalnym, którego nadrzędność gwarantuje poszanowanie godności osoby, chroni życie od poczęcia do naturalnej śmierci i przekreśla etykę sytuacyjną. Polska roku 2000, której Konstytucja będzie oparta na supremacji prawa naturalnego nad stanowionym, chronić będzie rodzinę, własność, wolność osobistą i gospodarczą oraz gwarantować będzie związanie polityki z moralnością.
Warunkiem prawdziwej, a nie fasadowej demokracji jest ordynacja wyborcza do parlamentu. W związku z tym zapis w Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej roku 2000 – dotyczący tych wyborów – powinien postanawiać, że mają one być powszechne, równe, bezpośrednie i większościowe, gdyż ordynacja proporcjonalna konserwuje i reprodukuje ten sam układ polityczno-personalny, który w Polsce rządzi od siedmiu lat. Jeśli chodzi o pewne szczegółowe uwagi dotyczące Konstytucji 2000 – są one następujące:

a) nie może ona sankcjonować zasady bezpośredniego stosowania prawa międzynarodowego, ograniczającego suwerenność Polski z wyboru;
b) ustawy ratyfikujące umowy międzynarodowe i uchwały dotyczące trybu wyrażania zgody na ratyfikację (przez parlament lub referendum) – winny być uchwalane w Sejmie bezwzględną większością głosów w obecności 75% ustawowej liczby posłów;
c) ustawa zasadnicza nie powinna podważać zasady równości obywatela polskiego wobec prawa, np. przez wyróżnianie mniejszości narodowych, a immunitet poselski i senatorski nie może gwarantować bezkarności z racji popełnienia przestępstwa kryminalnego;
d) orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego, dotyczące zgodności ustaw z Konstytucją powinny być ostateczne;
f) na mocy Konstytucji, Rzeczpospolita powinna być zobowiązana do pomocy Polakom mieszkającym za granicą, a w szczególności Polakom pozostałym i żyjącym w byłych republikach sowieckich, którym – według ich woli – nadaje obywatelstwo polskie, np. bezprawnie odebrane im na byłych Kresach Wschodnich II RP po 1939 r.;
g) rodzina i jej prawa winny się znajdować pod ochroną państwa, a rodzicom prawa rodzicielskie można ograniczać lub odbierać tylko w wypadku prawomocnego wyroku sądowego;
h) Ustawa zasadnicza Rzeczpospolitej Polskiej roku 2000 powinna dać podstawę do odbudowy polskich elit politycznych, dla których polska racja stanu i interes narodowy będzie głównym celem działalności. Jest to warunek suwerenności Rzeczpospolitej na progu jej wejścia do NATO i Unii Europejskiej. Konstytucja nie może gwarantować bezkarności z racji popełnienia przestępstwa kryminalnego;
j) Konstytucja musi mieć zapis prawnej ochrony własności. Ziemia polska – z mocy prawa – nie może być sprzedawana cudzoziemcom, a ziemia nierolnicza i pozaleśna może być obiektem dzierżawy przez cudzoziemców.