Dr Maciej Pstrokoński
  NIEPODLEGŁOŚĆ PAŃSTWA I ELEMENTY POLITYKI EKONOMICZNEJ W KONSTYTUCJI RZECZPOSPOLITEJ POLSKIEJ W XXI WIEKU

Najlepszym zabezpieczeniem interesów politycznych i ekonomicznych narodu jest posiadanie niepodległego państwa. Każde pokolenie narodu polskiego ponosiło ofiary w walce o niepodległość Polski. Przyszła niepodległość Polski – tak samo jak to było w innych okresach Polski niepodległej – będzie rezultatem wysiłków kilku pokoleń.

Konsekwencje zrzeczenia się niepodległości lub części niepodległości są nieodwracalne. Skutki takiego zrzeczenia się mogą być tragiczne, a zapłacą za nie przyszłe pokolenia narodu polskiego. Przykładem takich tragicznych skutków mogą być przyszłe konflikty etniczne, powstanie – w wyniku zrzeczenia się przez Polskę – praw do wyłącznej kontroli nad swoim terytorium i przekazanie tych uprawnień, np. organom Unii Europejskiej, która jest nowym konfederacyjnym państwem europejskim, lub organom Wspólnoty Niepodległych Narodów. Nieuchronny napływ ludności z państwa sąsiedniego w połączeniu z wykupieniem (lub uzyskaniem w drodze odszkodowań przed sądami europejskimi za wysiedlenie) większości gospodarki musiałby doprowadzić do tragicznych, a dobrze znanych z historii Polski skutków i w dalszej konsekwencji doprowadzić do rozpadu Państwa Polskiego.

Taką perspektywę rozpadu Państwa Polskiego – po wstąpieniu do Unii Europejskiej – przewiduje znany historyk Norman Davies, a warto go posłuchać, gdyż zna on aktualnie występujące konflikty etniczne w Irlandii Północnej. Skala konfliktów w Irlandii Północnej jest minimalna w porównaniu z grożącymi konfliktami etnicznymi w Polsce. Łatwo przewidzieć, która strona dysponowałaby siłą, a która byłaby ofiarą w tych konfliktach.

Wstąpienie Polski do Paktu Północno-Atlantyckiego daje Polsce zabezpieczenie przed imperializmem rosyjskim. Występuje jednak realne zagrożenie, że w przypadku wystąpienia konfliktów etnicznych wartość tego Paktu dla bezpieczeństwa Polski straciłaby na znaczeniu. A zatem częściowa rezygnacja z niepodległości Polski, polegająca na udzieleniu prawa do nieograniczonego osiedlania się na terytorium Polski, może doprowadzić do podważenia bezpieczeństwa zarówno zachodniej, jak i wschodniej części kraju. Zatem konstytucyjna nienaruszalność elementów niepodległości państwa jest najlepszą gwarancją bezpieczeństwa narodu polskiego.

Ze względu na dominującą rolę Stanów Zjednoczonych w świecie, utrata niepodległości – wskutek militarnego zaboru – jest mało prawdopodobna. Istnieje jednak zupełnie realna szansa faktycznej utraty znacznej części terytorium kraju na skutek zgodnego z prawem opanowania ekonomicznego części kraju, a następnie zdominowania etnicznego w ramach makroregionu.

W Konstytucji powinny być wyraźnie określone obowiązki obywateli dla ochrony dobrego imienia Państwa Polskiego i narodu polskiego.

Przez okres PRL-u – państwa atrapy – postępował proces formowania elity władzy, która zawłaszczyła znaczną część majątku narodowego lub doprowadziła do zrujnowania części gospodarki narodowej oraz dokonała zbrodni na narodzie polskim. W Konstytucji powinno być zagwarantowane nieprzedawnienie przestępstw, nadużyć gospodarczych i celowego niszczenia gospodarki narodowej.

Priorytet niepodległości Polski oznacza, że każde rozwiązanie gospodarcze, które prowadzi do wzmocnienia siły państwa jest słuszne. Niedopuszczalne jest zatem formułowanie w Konstytucji postulatów, że tylko gospodarka rynkowa ma być rozwijana. W okresie II Rzeczpospolitej dobrze funkcjonowały przedsiębiorstwa państwowe, przynosząc duże dochody Państwu Polskiemu.

Prywatyzowanie zakładów przemysłowych, które dają dochody, jest przestępstwem przeciwko standardom życia narodu, bo prowadzi do braku środków na służbę zdrowia, oświatę, emerytury, obronę i inne sfery budżetowe.

Ostatni raport na temat inwestycji zagranicznych w Polsce wykazuje, że większa część tych przedsiębiorstw nie płaci podatków, gdyż w sposób sztuczny wykazuje straty.

Przykład wysoko rozwiniętych krajów, jak Japonia, Francja, wskazuje na konieczność wprowadzenia ingerencji państwa dla ochrony własnego przemysłu, szczególnie w okresie jego rozwoju. Obowiązek opieki państwa nad własną gospodarką powinien być zapisany w Konstytucji.

Słabe państwo stanowi zachętę dla wszystkich potencjalnych przeciwników. Z tego też względu występuje bezpośredni związek między siłą ekonomiczną kraju i jego bezpieczeństwem.